Standardy Dobrej Edukacji

Szkoła potrafi zajmować się uczniami o różnego rodzaju szczególnych potrzebach, ale też rozmaitych zdolnościach, nietypowych zainteresowaniach, dba o to, aby wszyscy uczniowie odkrywali i rozwijali swoje talenty i pasje. Na dużej części zajęć uczniowie zgrupowani są ze względu na zainteresowania lub poziom zaawansowania i praca prowadzona jest w grupach kilkunastoosobowych, różnowiekowych, konfigurowanych na podstawie analizy potrzeb uczniów. Młodszym grupom stale towarzyszą przynajmniej dwie osoby z kadry. W szkole funkcjonuje IDER – Indywidualna Droga Edukacyjnego Rozwoju. Dokument ten opisuje indywidualne rozwiązania edukacyjne właściwe dla ucznia i wskazuje na wymagania z podstawy programowej obowiązujące ucznia w danym roku szkolnym. Pozwala mu to uczyć się w sposób spersonalizowany. Cała kadra planuje i wykonuje swoją pracę w sposób podążający za uczniami, ich potrzebami, możliwościami, ciekawością i predyspozycjami. Szkoła prowadzi działania ewaluacyjne dotyczące rozwijania uczniowskich pasji i zaspokajania zróżnicowanych potrzeb.

Każdy uczeń jest objęty opieką mentora. Mentor danego ucznia współpracuje z nauczycielami danego ucznia. Rodzice otrzymują od mentora – w terminie klasyfikacji – opisową informację dotyczącą postępów, zachowania i poziomu opanowania przez ich dziecko wymagań programowych. Mentor, informując o wynikach śródrocznych, wspólnie z uczniem i jego rodzicami planuje pracę na kolejny okres.

Mentorzy obserwują swoich podopiecznych i starają się zauważyć, jakich rodzajów aktywności z przyjemnością się podejmują, a na jakich polach napotykają trudności. Biorą udział w opisywaniu postępów każdego ucznia oraz planowaniu zmian na jego drodze edukacyjnej.

Mentorzy starają się zadbać o to, aby uczniowie znaleźli dziedzinę aktywności, która stanie się ich pasją, da im dobrą podbudowę pod przyszły zawód, diagnozują i starają się zrozumieć potrzeby ucznia oraz odpowiednio wspomagać podopiecznego w rozwoju.

Zadania mentora:

– regularne spotkania z podopiecznym, poświęcone planowaniu jego pracy;

– przynajmniej raz na półrocze spotkania z uczniem i z jego rodzicami;

– zbieranie informacji u wszystkich nauczycieli o postępach ucznia.

Uczniowie​ ​mają​ ​świadomość,​ ​że​ ​każdy​ ​z​ ​nich​ ​jest​ ​inny,​ ​ma​ ​inne​ ​cele,​ ale jednocześnie​ ​działają​ ​wspólnie,​ ​każdy​ ​w​ ​swoim​ tempie,​ starają​ ​się​ dzielić​ swoimi​ pasjami oraz​ rozumieć​ ​pasje​ i​ potrzeby​ innych.

Realizując projekty uczniowie sami wybierają tematy, planują pracę, realizują ustalone przez siebie zadania, prezentują efekty, starsi w grupach opiekują się młodszymi, zadania przydzielane są w oparciu o możliwości konkretnego ucznia.

Projekty realizowane są przez wszystkich uczniów. Jednak sposób ich realizacji oraz poziom samodzielności uczniów przy wyborze tematyki i organizacji pracy projektowej zależy od ich wieku.

Najmłodsi prowadzą działania wspólnie z nauczycielami, uczniowie trochę starsi prowadzą swoje działania i dzielą się zadaniami przy pewnym wsparciu kadry. Natomiast najstarsi w największym stopniu biorą sami odpowiedzialność za wybór tematów, zaplanowanie działań i wykonanie zadań projektowych.

Praca projektowa kształtuje u uczniów umiejętność współpracy i empatię.

Tradycyjne ocenianie przy pomocy stopni jest zastąpione w szkole przez wprowadzony system pozytywnego motywowania, odpowiednio opisany i widoczny w dokumentacji bieżącego oraz okresowego oceniania.

Bieżąca praca jest oceniana w formie informacji zwrotnej lub metody “rubryk”. Prowadzone są różnego rodzaju działania diagnostyczne, pomagające planować i organizować pracę poszczególnych uczniów oraz konfigurować ich grupy, formułować cele pracy z konkretnymi uczniami. Jasne dla uczniów i kadry są zasady przekładania opisu postępów uczniów na oceny końcowe.

Szkoła stosuje system diagnoz: diagnozę zaawansowania, pozwalającą skierować uczniów na zajęcia zgodne z faktycznym poziomem ich zaawansowania oraz diagnozę profilową, wskazującą uczniom, jakie mają predyspozycje oraz bazę wiedzy do poszerzania programu poszczególnych przedmiotów, wybierania przedmiotów w przyszłości maturalnych.

W EuroSzkole środowisko internetowe traktowane jest tak samo naturalnie, jak inne media edukacyjne. Do organizacji bieżącej pracy uczniów używane jest Google Classroom lub inne narzędzia umożliwiające elektroniczne udostępnianie materiałów edukacyjnych i współpracę w sieci.

Nauczyciel swobodnie używa technologii do osiągania podstawowych programowych celów, udostępniania uczniom treści edukacyjnych, przekazywania zadań, przesyłania wskazówek, dostarczania bieżącej informacji zwrotnej dotyczącej ich postępów, komunikowania się z ich rodzicami. Uczniowie w ten sam sposób kontaktują się z nauczycielami i innymi uczniami.

Szkolną powierzchnię do nauki stanowi przestrzeń z wieloma miejscami do rozmaitej aktywności – do rozwoju rozmaitych zainteresowań. Przestrzeń szkolna umożliwia uczniom atrakcyjne i ciekawe spędzanie czasu. Składa się z miejsc dostosowanych do różnego rodzaju aktywności, miejsc do organizowania współpracy zajmowanych przez nauczycieli razem z uczniami w sposób możliwie najbardziej dowolny i otwarty.

Cała przestrzeń jest dostępna dla wszystkich uczniów – o różnych potrzebach oraz pozytywnie wpływa na ich samopoczucie. Ważną rolę odgrywa miejsce do wspólnego swobodnego spędzania czasu i jedzenia posiłków. W przyjaznej przestrzeni edukacyjnej dzieci mają swobodny dostęp do książek, prasy, gier planszowych i innych pomocy rozwijających zainteresowania.

Edukacja​ ​odbywa​ ​się​ ​zgodnie​ ​z indywidualnymi ​planami uczniów, a część celów programowych ​jest​ ​realizowana​ ​poza​ ​szkołą,​ ​podczas wyjść ​i​ ​wycieczek.​

Zadania programowe realizowane są w wielu różnych miejscach, poza budynkiem szkoły, także na wyższych uczelniach, w placówkach kultury, sportu, nauki, podczas obserwacji przyrodniczych w terenie czy zwiedzania zabytków.

Uczniowie przymierzają się do różnych ról społecznych i zawodowych.

Społeczność szkolna angażuje się w działania społeczności lokalnej, realizuje projekty skierowane do szerszego grona odbiorców.

W szkole funkcjonuje zarządzanie uczestniczące, które jest oparte na zaangażowaniu całej społeczności, w tym społeczności uczniów i rodziców.

Pracownicy uczestniczą w zarządzaniu szkołą, współdecydują o celach działania, formułują plany i programy, mają wpływ na jej działanie. Wykorzystywana jest ich wiedza, doświadczenie i zdolności. Społeczność szkoły jest zachęcana do formułowania pomysłów, ciągle poszukuje najlepszych rozwiązań.