Pytania

Jaka jest różnica między Programem Dobrej Edukacji a tradycyjną edukacją?

W Szkole Podstawowej EuroSzkole pracujemy w systemie edukacji spersonalizowanej. To znaczy, że każde dziecko rozpoczynające naukę w szkole ma opracowywaną Indywidualną Drogę Edukacyjnego Rozwoju (IDER), w której określamy, po przeprowadzeniu diagnozy edukacyjnej, mocne strony dziecka, jego zainteresowania oraz trudności. Do uczniów podchodzimy indywidualnie, czyli nie porównujemy ich z innymi dziećmi, nie prowadzimy obserwacji „ na tle grupy”. Tradycyjna edukacja skoncentrowana jest mocno na rywalizacji, my koncertujemy dziecko na jego zasobach, na radzeniu sobie w obliczu trudnych sytuacji, na pomocy innym, na współpracy.

W tradycyjnej szkole nauczyciel jednocześnie uczy całą grupę, musi zatem dostosować poziom przekazywanej wiedzy do potrzeb wszystkich uczniów i stworzyć jedną lekcję dla wszystkich.

W Szkole Podstawowej EuroSzkole lekcje prowadzone są w klasie w małych grupach, jednolitych pod względem potrzeb edukacyjnych. Nauczyciel nie stoi w centrum, pomaga się uczyć. W tradycyjnej szkole podstawowej nauczyciel referuje temat, a uczniowie przy pomocy podręcznika mają zrozumieć i zapamiętać informacje. Szkoła Podstawowa EuroSzkoła nie realizuje podręczników. Podstawę programową MEN realizujemy według Programu Dobrej Edukacji, wspierając się niekiedy podręcznikiem, a przede wszystkim korzystając z pomocy edukacyjnych przygotowywanych przez nauczycieli adekwatnie do zaplanowanych bloków tematycznych.

Czy dzieci po szkole z edukacją spersonalizowaną będą przygotowane do normalnego życia?

Stawiamy na wiedzę, samodzielność, pracę zespołową, kreatywność, krytyczne myślenie. To kompetencje przyszłości. Nie stoimy w opozycji wobec dzieci, za to z nimi współpracujemy, co sprzyja respektowaniu zewnętrznych autorytetów. Odnosimy się do uczniów z szacunkiem, co w sposób naturalny sprzyja odwzajemnianiu. Kładziemy duży nacisk na samodzielność w poszukiwaniu wiedzy. Wspieramy ciekawość świata.

Skoro nie ma podręczników, skąd mamy wiedzieć, że dziecko realizuje podstawę programową?

Jesteśmy zobowiązani polskim prawem do realizowania podstawy programowej. Każda polska szkoła ma pełną autonomię w jaki sposób, jakimi metodami będzie tę podstawę realizować. Większość tradycyjnych szkół robi to realizując temat po temacie w podręczniku oraz pilnując wypełniania zeszytu ćwiczeń.  I po tym, a także po ocenach poznaje się w klasycznej szkole, że dziecko podstawę realizuje.

W Szkole Podstawowej EuroSzkole mamy szereg narzędzi autorskich wypracowanych w Instytucie Dobrej Edukacji, które pomagają nam monitorować postępy ucznia. Na początku roku szkolnego planujemy dla każdego indywidualne cele edukacyjne. Cele to zagadnienia z podstawy programowej. Przez kolejne semestry spotykamy się z uczniem, rodzicami, mentorem ucznia, aby porozmawiać o tym, które cele zostały osiągnięte, a nad czym trzeba jeszcze popracować.

Co to znaczy że uczeń na co dzień nie jest oceniany tradycyjnie, od jedynki do szóstki?

W Szkole Podstawowej EuroSzkole nauczyciele nie posługują się na co dzień ocenami numerycznymi. Każde dziecko od 1. do 8. klasy otrzymuje oceny opisowe. Dzięki temu dostaje precyzyjną informację o swoich postępach lub obszarach, nad którymi musi jeszcze popracować.

Od poziomu 4. klasy szkoły podstawowej jesteśmy zobowiązani prawnie do wystawiania ocen numerycznych. Spełniamy ten obowiązek. Jednak podczas codziennej pracy uczeń słyszy od nauczycieli jak wykonywał określone zadania, a nie na jakim poziomie. Mówimy do uczniów językiem odnoszącym się do jakości wykonania określonych zadań, a nie do poziomu ich zrobienia. Posługujemy się przy tym precyzyjnym językiem opisu, podkreślając włożony w wykonanie wysiłek.

Jak dziecko poradzi sobie z trudnościami codziennego życia, skoro nie stawiacie na rywalizację?

Rozumiemy że rywalizacja jest potrzebą każdego człowieka. Respektujemy to, że pojawia się ona naturalnie w rozwoju dzieci. Jednak atmosferą pracy i nauki staramy się, aby ta naturalna potrzeba nie była realizowana poprzez nadmierne wywyższanie się lub zaniżanie własnych osiągnięć.

Nasi uczniowie poprzez atmosferę pracy przyzwyczajają się do tego, że każdy człowiek jest inny – nauczyciele nie podkreślają różnic między dziećmi, nie porównują ich ze sobą. Dzięki temu dzieci uczą się tolerancji, współpracy, skupienia na własnym rozwoju, a nie na rozwoju poprzez odniesienie do osiągnięć kolegi lub koleżanki. Budujemy w ten sposób motywację wewnętrzną oraz poczucie własnej wartości – a to podstawa osiągania sukcesów w życiu dorosłym.